Zaterdag 7 september hebben we samen met Lycka en Dani een leuke rondrit gemaakt. Op zoek naar een geschikte locatie voor het maken van onze kerstkaart hebben we meerdere plaatsjes bezocht en wandelingen gemaakt.



Passo Manghen

De Manghenpas is een 2047 meter hoge bergpas die Cavalese in het Val di Fiemme met Borgo Valsugana in het Valsugana verbindt.
De weg, met een totale lengte van 37 kilometer, loopt dwars door het ongerepte gebergte van de Lagorai. Vanuit het noorden voert de weg door het Val Cadino, vanuit het zuiden door het Val di Calamento. Beide bergdalen zijn praktisch onbewoond. Op de pashoogte, die ingebed ligt tussen de Monte Croce (2490 m) en Monte Ziolera (2368 m), bevindt zich een klein bergmeer. Vanaf de top lopen enkele gemarkeerde bergpaden verder het gebergte in. De Manghenpas wordt nauwelijks door doorgaand verkeer gebruikt.

Helaas zat het weer behoorlijk tegen vandaag en houden jullie de mooie plaatjes tegoed voor een volgende keer. Voor nu alleen mist en regen
















Terwijl we onze route naar boven vervolgden werd het steeds duidelijker wat de orkaan in oktober 2018 had aangericht. Het landschap waar wij al jaren dol op zijn is voorgoed veranderd, we waren er echt stil van














Hoe hoger hoe mistiger maar het bewijs dat we er weer zijn geweest is er!






Tijdens onze rondrit kwamen we door Piazzol waar het kleine kerkje Il santuario della Madonna dei Boscaioli staat. Uiteraard heb ik zoals altijd een kaarsje gebrand en een donatie gedaan.



Il santuario della Madonna dei Boscaioli

Het heiligdom van de Madonna dei Boscaioli bevindt zich bij de ingang van de Cadino-vallei, op de weg die leidt naar de Manghenpas en bestaat uit een kapel en een grot met houten beelden van de Madonna van Lourdes met Bernardette en een houthakker in gebed voor de Maagd.
De grot werd voorbereid door de leider van de houthakkers Quirino Prada van Molina di Fiemme tussen 1911 en 1913, om hulp en ondersteuning te krijgen van de Madonna van Lourdes en om degenen te herdenken die hun leven verloren door te werken in de bossen van het gebied.
De beelden van de Madonna van Lourdes en Bernardette zijn beschilderde houten sculpturen, afkomstig uit de Gardena-vallei. Het houthakkersbeeld is gemaakt door Aquilino Demarchi uit Molina di Fiemme. De kapel werd gebouwd in 1927 naar een ontwerp van Enrico Clauser di Cavalese en binnen is er een standbeeld van de Maagd Maria, geschonken door de prachtige gemeenschap van Fiemme en gemaakt door de beeldhouwer Giuseppe Iellico di Moena. De kapel is versierd door Giovanni Battista Daprà.








































Castello - Molina di Fiemme

Als eerste stadje van de Val di Fiemme vormt Castello-Molina de toegang tot de Dolomieten en de Lagorai.Het is ook de eerste bewoonde plaats die je aantreft als je uit de Val di Fiemme komt. Het bestaat uit twee woonkernen die ongeveer 2 km van elkaar af liggen: Molina en Castello. Castello (981 meter) heeft nog steeds zijn stadsplan van de zestiende eeuw, gemengd met hotels en andere toeristische voorzieningen. Molina (853 meter) was vooral bekend om zijn molens. Vandaag de dag biedt het aan zijn bezoekers een prachtig landschap, de mogelijkheid om diverse sporten te beoefenen en om de skiliften en alle andere aanbiedingen van het dal te bereiken.
Tijdens de wintermaanden kun je hier langlaufen in de goed uitgeruste langlaufcentra maar ook afdalen.

Wij hadden echter andere plannen want van het maken van de foto voor de kerstkaart was nog steeds niks gekomen. Zowel het weer als de dames werkten niet mee










Toe nou mama kijk niet zo boos! 'Ze' willen gewoon dat we weer mooi kijken voor die stomme kerstkaart. En dan maar hopen dat 'ze' tevreden zijn want dan kunnen we hier eindelijk rotzooien met stenen en water





Nope 'ze' waren niet tevreden maar terwijl wij van het uitzicht en de rust genoten mochten de dames zich eindelijk uitleven!













Oeh, enge golf








Terwijl we onze tocht vervolgden werd het weer gelukkig steeds beter. Onderweg nog even uitgestapt om dit fraaie plaatje te maken en te lunchen bij het Lago di Serraia.




Lago di Serraia

Het meer van Serraia ligt in de gemeente Baselga di Pinè, niet ver van Trento (Trentino - Alto Adige). Gelegen op 974 m boven zeeniveau heeft het een uitbreiding van 0,6 kmq en is het een van de weinige bevaarbare en zwemmeren.
Het meer van Serraia ligt op het Piné-plateau, op een natuurlijk bassin van ijzige oorsprong dat ongeveer 15.000 jaar geleden is ontstaan. Het bereikt een maximale breedte van 1250 x 525 meter en heeft een traanvorm. Het is gelegen in het uiterste noordwesten van de stad Baselga di Pinè.


























Buurtbewoners die het gras van de berm op de foto hier boven weg grazen



















Nog steeds geen geschikte locatie en foto voor de kerstkaart tot Johan ineens met een geweldig idee kwam. Hup in de auto en naar 'Ice rink Piné'. Het eindresultaat zien jullie binnenkort in het nieuws, voor nu een foto die het ook niet is geworden





's Avonds hebben we forel van de grillplaat gegeten. Lycka en Dani kregen uiteraard ook wat.





Na het eten gingen de beide dames zitten uitbuiken op het stretchbed in de voortent., dat leverde een aantal leuke plaatjes op.







Zondag 8 september begon regenachtig maar gelukkig kreeg ik later op de dag nog de kans om met Lycka naar het dorp te wandelen.















Na zo een wandeling is de accu van Lycka bijna leeg, dat wordt stekkeren






's Avonds hebben we heerlijk bij La Vecchia Fattoria in het dorp gegeten