Na nog een laatste stop in Duitsland zijn we zaterdag 19 september weer veilig thuis gekomen van een geweldige vakantie met hele lieve vrienden. De hondjes waren bekaf en zijn na een tuininspectie heerlijk op de bank in slaap gevallen. Moe maar voldaan noemen we dat!
Hotel im Eisenbachtal
Na de wandeling hebben we heerlijk gegeten in het naastgelegen hotel. Een hele fijne afsluiting van een super leuke vakantie met z'n allen.
Dit door een familie gerunde hotel ligt in een rustige en idyllische omgeving in het Eisenbachtal, een van de mooiste valleien in het Westerwald.Hotel im Eisenbachtal heeft comfortabele kamers en gezellige bedden - ideaal voor een rustig verblijf in deze prachtige omgeving.Na een goede nachtrust kunt u genieten van het uitzicht op rivier de Eisenbach of het bos rondom het hotel. Hotel im Eisenbachtal staat vooral bekend vanwege restaurant Studentenmühle, waar rustieke gerechten en diverse specialiteiten uit Westerwald worden geserveerd. De familie die het hotel runt heeft ook al generaties lang dit restaurant in bezit, en is gespecialiseerd in het bereiden van plaatselijk gevangen hert en andere wildgerechten.Het hotel beschikt over eersteklas conferentiefaciliteiten. Ook is het de ideale plek voor het vieren van speciale familieaangelegenheden, zoals uw bruiloft. Er is een compleet aanbod van vergaderzalen, inclusief een mooie banketzaal en een rustieke lounge met bar en terras.
Voor meer info kun je kijken op: www.hotel-studentenmuehle.de
Pas getrouwde stellen die hun receptie of bruiloft in het hotel vieren mogen een slotje waarin hun namen zijn gegraveerd aan het hek van de brug vastmaken. Wat super leuk om te zien!
Biotoop
De eigenaar van de camping heeft een biotoop aan laten leggen. We hebben er een heerlijke wandeling met de Cairntjes gemaakt. Die vonden het super dat ze hun pootjes mochten strekken en waren echt niet te stuiten. Na een klein uur waren ze dan ook bekaf van alweer een nieuw avontuur.....
Friends....
Nicole en Dolce
Graven met die hap!
Onze plek liep wel een beetje af. Maar daar had Johan wel een oplossing voor. Gewoon even de dissel ingraven, kwam zijn dienstschepje toch nog van pas....
Camping Eisenbachtal
Op onze tweede reisdag hebben we ongeveer 390km gereden. We waren dan ook mooi op tijd op Camping Eisenbachtal in Girod (Dld). Deze camping hebben we ook in 2012 al eens bezocht. Het was dan ook een fijn weerzien met de gastheer van de camping mijnheer Wolf. Het eerste wat hij vroeg was of we naar een hondenshow waren geweest. Het zal wel een grappig gezicht zijn geweest om onze vijfling zo blij te zien. En omdat we de hondjes bij ons hadden kregen we twee mooie rustige plekken toegewezen.
Camping Kratzmuhle
Vanmorgen zijn we om 9.00 uur aan onze terugreis begonnen. Na een dag van 480km rijden zijn we aangekomen op Camping Kratzmuhle in Duitsland. De camping waar we drie jaar geleden ook al eens hebben overnacht. Helaas is het weer hier echt zo triest dat we na het avondeten al vroeg naar bed zijn gegaan. Om een indruk van deze leuke camping te krijgen heb ik toch nog een aantal waterige foto's weten te schieten
Snorretje
Na het opruimen van het grondzeil heeft Lycka ineens ontdekt dat je zelfs in het grind kan graven. De woorden "mag niet" en "hou daar mee op" stonden even niet in haar woordenboek.
Opruimen
Vandaag hebben we de voortenten schoongemaakt en opgeruimd. Beide teams hebben een opzichter. Lycka en haar zoon Hugo hebben zoals jullie kunnen zien alles onder controle.
Dolce 5 jaar!!
Vandaag is Dolce jarig. Net als half-zus Lycka is ook deze kleine lieverd 5 jaar geworden. Wij zeggen voor de vierde en tevens laatste keer deze vakantie Happy Birthday !!
Lycka geniet....
Na een dag van allerlei activiteiten zoals wandelen, peddelen, zwemmen etc. is het nu tijd om te chillen en te knabbelen aan het "stinkbot" dat gevuld is met pens en de honden van andere kampeerders zelfs lokt. Niet dat ze ook maar een poging hoeven te doen om in de buurt te komen hoor. Lycka heeft het er maar druk mee
Coppia Felice
Nog een keer peddelen
Nadat we bij de watervallen waren geweest mochten de Cairntjes nog een keer peddelen in de rivier. Heerlijk om ze zo met die water bekkies te zien
Fiore
Deze prachtige foto heeft Nicole in het Adamello park gemaakt.....
Cascata Nardis
Na een fijne wandeling langs de rivier zijn de Cairntjes in slaap gevallen in hun benches en hebben we onze tocht vervolgd richting de watervallen.
De Nardis-watervallen beslaan meer dan 130 meter van de bergen van het Natuurpark Adamello Brenta.Het zijn de bekendste van de Val di Genova, bekend als de vallei van de watervallen die over grote afstanden naar beneden vallen: de Cascata Nardis beginnen op de Presanella en vallen vanaf 921 meter voor meer dan 130 meter naar beneden met een helling tussen de 55 en 65 graden. De vallei wordt gekenmerkt door terrassen en vlakten die door het water en de ijsvorming ontstaan zijn. Daardoor is het gebied zo rijk aan watervallen. Door de verstuiving van het water als het op de rosten terechtkomt en de bijzondere gloed van het licht bij de zonsondergang is de waterval op ieder moment van de dag betoverend.
Knuffelen met Huugie
Orso Bruno
Toen we het park binnen reden kregen we een flyer met daarop info over de bruine beer die hier leeft. Er stonden tips en trucs op van wat je wel en niet moest doen als je een Orso Bruno tegen het lijf liep. Nou, de enige beer die wij zijn tegengekomen was deze "sterke beer"
Rhaantje is aan het snorkelen
Parco Naturale Adamello Brenta
Na onze stop zijn we verder gereden naar het Parco Naturale, waar we samen met de hondjes hebben genoten van de wandeling langs en in de rivier.
Het natuurpark van Adamello Brenta is het grootste beschermde gebied van Trentino en is gelegen in de Rhätische Alpen. Gelegen in het westelijke deel van Trentino tussen de Brenta Dolomieten en het massief Graniet van Adamello. De twee bereiken worden gescheiden door Val Rendena en doorkruist door de rivier Sarca.
Lago di Toblino
Tijdens onze dagtocht richting de watervallen kwamen we langs het meer van Toblino. Uiteraard zijn we even gestopt om van het uitzicht te genieten en om foto's te maken....
Cenni storici Lago Toblino:
Lago Toblino ligt ongeveer 15 kilometer in het westen van Trento op 245 m hoogte in de Sarca vallei, een afkorting voor "Meer Vallei" vanwege het grote aantal meren gelegen langs deze vallei. Lago Toblino is afkomstig van erosies evenals het puin dat door de rivier de Sarca is vervoerd naar het dal voor eeuwen. De oorspronkelijke meer transparantie is aangetast door de gletsjerwater, dat wordt uitgevoerd in het meer. Niettemin wordt Lago Toblino beschouwd als een van de meest romantische meren van Trento. Wat het meest indrukwekkende is, is de locatie temidden van glooiende heuvels, dichte bossen, wijngaarden, fruitbomen, cyperse steegjes en de Piccolo Dain rotswand (971 m).
Dankzij het milde klimaat in het gebied van Lago Toblino is er een typische mediterrane vegetatie met olijfbomen, citroenen, rozemarijn en laurier. Dit is het leefgebied van verschillende watervogels en vis, uiteraard is het gebied beschermd.
Het meest verbazingwekkende element aan de oever van het meer is echter Castel Toblino , een sprookjesachtig fort uit de 12e eeuw, die het centrum van vele legendes is. In de 16e eeuw, is het omgebouwd tot een recidence voor de zomer van prins-bisschop Madruzzo. Ondertussen is dit opmerkelijke gebouw uitgegroeid tot een restaurant en is alleen toegankelijk voor de gasten. Heerlijk genieten op het zonneterras en van het prachtige panoramisch uitzicht op het meer!
